کد مطلب:19726 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

خداوند دوست دارد بندگانش به درگاه او تضرّع و ناله كنند . آيا اين رفتار مانند شيوه ستمگران نيست كه دوست دارند مردم مظلوم به آنها التماس كنند و آنها لذّت ببرند ؟

خضوع در برابر خدا نشانگر كمال وجودي انسان است . خداوند دوست دارد انسان ها به درگاهش تضرّع كنند ؛ چون دعا و تضرّع ، عبادت و موجب كمال است . اين انسان است كه از عبادت سود مي برد و خداوند بي نياز از عبادت بشر است . خداوند همچنين از انحراف انسان و قدم نهادن در طريق گمراهي به خشم مي آيد و اگر بنده توبه كند شاد مي شود . البتّه شادي و خشم خداوند به گونه انسان ها نيست . در حديثي آمده كه : « ناله گناهكار در نزد خدا از تسبيح تسبيح گران محبوب تر است » . خداوند انسان ها را دوست دارد و بر همين اساس آنان را آفريده است . هيچ كس در دوستي به پايه خداوند نمي رسد ؛ اوست كه نعمت دوست داشتن را به موجودات عطا كرده است .
بنابراين لذّت خداوند از تضرع بندگان به اين دليل است كه بنده به كمال توجّه كرده است ، نه به اين دليل كه ( نعوذباللَّه ) خداوند ظالم باشد و از ناله مظلوم و درد او لذّت ببرد .
در هر حال در مباحث كلام و خداشناسي شادي و خشم خداوند ، به معناي انساني آن كه دگرگوني هست ، نمي باشد . بلكه شادي او مساوي با ثواب و پاداش او و خشم او مساوي با عقاب و جزاء مي باشد .